sær

I)

(gen. sævar), m. sea (øxn gengu upp ór sænum), (varð sjárinn ókyrr mjök; róa út á sjá), = sjár, sjór.

II)

(-sæ, -sætt), a. seen (auðsær, einsætt).

* * *

sæ, sætt, adj. [sjá], seen, in the compds, auð-sær, ein-sær, clear, evident.